Hardlopen is blijven verbeteren

De afgelopen tijd heb ik wat oude recordtijden laten sneuvelen. Eentje die nog stond was mijn coopertesttijd. Die vermaledijde 2.5 kilometer kwam ik maar niet over. Tot drie keer ‘struikelde’ ik op 2.49 kilometer in twaalf minuten. Ik had maandag een lange duurloop gedaan van bijna dertien kilometer en vandaag was het de beurt aan wat sprintwerk en ik wilde mijn tijd op de coopertest wel eens aanscherpen. Een kwartiertje tot twintig minuten inlopen, twaalf minuten keihard en dan nog wat sprintjes trekken tot slot. Onder het lopen bedacht ik wat de meest logische route was om twaalf minuten hard te lopen. En ook de meest eerlijke. Dat betekent dus niet twaalf minuten rennen met een straffe wind achter. Want records moeten ook voor verbetering vatbaar zijn. Onder het lopen voelde ik de wind schuin tegen en bedacht dat ik wel een stuk Heinoseweg kon pakken en dan linksaf de Zuthemerweg op met de wind schuin achter. En de coopertest is gewoon een kwestie van gaan en niet meer omkijken. En de start is altijd te snel en dat moet je binnen een paar honderd meter herstellen. De wind schuin tegen viel me tegen, maar dan met schuin achter zou het een en ander goedmaken. Met vier minuten draaide ik al de Zuthemerweg op en kreeg de wind schuin achter. Nadeel is wel dat hier meer verkeer is en ik moest twee keer van de weg af om langs een auto te slingeren, wat tempo kost. Na precies 10 minuten de Aalvangerweg op en de wind helemaal in de rug, maar dat was slechts twee minuten en mijn benen voelden dat ook. Nog even doortrekken om de tijd op 12 minuten te laten afklokken. Ik keek op mijn horloge, maar kon me niet meer herinneren op welke afstand ik was gestart. Balen, dus later thuis kijken naar het antwoord. Al sprintjestrekkend en vooral nieuwsgierig naar huis. Direct naar de werkkamer om te kijken wat het resultaat was. En ja hoor, eindelijk boven de 2.5 kilometer. Daarmee is het oudste record uit de boeken. Nu jacht gaan maken op de vier tijden uit 2014. En dat zijn voornamelijk de tijden op de middenlange afstand, die kan ik aan gaan vallen in mijn trainingen voor de halve marathon in juni.

Mijn huidige recordlijstje is nu:

12-minute test            2.56 km op 29 april 2015 (Zwolle)

Eén uur                     11.11 km op 3 april 2015 (Zwolle)

1 km                          4m:26s op 29 april 2015 (Zwolle)

1500 meter                 6m:55s op 29 april 2015 (Zwolle)

1 mijl  (1.6 km)            7m:22s op 29 april 2015 (Zwolle)

3 km                          14m:38s op 25 november 2014 (Zwolle)

4km                            20m:11s op 20 april 2015 (Zwolle)

3 mijl (4.8 km)             24m:37s op 20 april 2015 (Zwolle)

5 km                           25m:31s op 20 april 2015 (Zwolle)

6 km                           30m:33m op 1 februari 2015 (Apeldoorn)

5 mijl (8 km)                41m:29m op 20 april 2015 (Zwolle)

10 km                         52m:57s op 31 december 2014 (Den Ham)

12 km                         1h:05m:54s op 27 april 2015 (Zwolle)

15 km                         1h:23m:55 op 7 december 2014 (Zwolle)

10 mijl (16 km)            1h:29m:40 op  7 december 2014 (Zwolle)

Half marathon             1h:59m:21s op 11 janari 2015  (Egmond aan Zee)

links, rechts, links

We hebben het allemaal geleerd bij het oversteken. Net als lopen op de stoep en links lopen op de openbare weg: Dan zie je het verkeer aankomen. en dat links lopen doe ik nog steeds. Daarom, ik zie het verkeer aankomen. ik wil niet plotsklaps door de lucht vliegen als ik door een niet-oplettende automobilist op de motorkap wordt ‘genomen’. ik heb geen zin in vliegles. En ze rijden bijna de broek van je kuiten… Ik probeer zoveel mogelijk openbare wegen te vermijden, maar dat lukt niet altijd. Soms moet ik een stuk openbare weg nemen en dan met ik extra goed op. Meestal zoek ik de hele rustige wegen op, zoals rondje Windesheim of Herxen. Ik ontkom er gewoon niet aan. Wel gaat een oortje uit om te horen wat van achteren komt en een gewaarschuwd mens telt voor twee. Wel zorg ik dat ik bij blinde bochten naar links om rechts te lopen. Het is mij een keer gebeurd dat ik het niet deed en bijna op de motorkap terecht kwam van een aanstormende auto die de bocht wat krap nam. Ik had hem gehoord en kom nog net opzij springen toen hij vanachter de boerderij op de Aalvangerweg kwam rijden. Sindsdien steek ik over naar de rechterkant van de weg en zorg dat ik zichtbaar ben. Helemaal nu het vroeg donker wordt. Mijn reflecterende kleding heb ik al weer opgezocht.

Het beruchte punt op de Aalvangersweg met een blinde bocht naar links.

Aalvangersweg-zwolle